Eerste week...

Hai lieve mensen in Nederland!

Hier mijn allereerste berichtje uit het regenachtige Taipei…

Maandag stapte ik op het vliegtuig naar een emotioneel afscheid van mijn lieve vriendinnetjes, vriendje en mama! Ik had een vlucht van 16 uur…eerst 10,5 uur naar Bangkok en daar nog 3,5 uur naar Taipei (met dus nog een stop-over). De reis was erg vermoeiend, had moeite met slapen en er werd zelfs nog gevochten in het vliegtuig op de heenreis naar Bangkok. Twee vage/criminele gasten hadden met elkaar ruzie gekregen en midden in de nacht begonnen ze opeens naar elkaar te schreeuwen en elkaar te slaan, ik vond het zelf eerlijk gezegd wel grappig, had ik tenminste een beetje vermaak. Ik zat op de heenreis naast een lief oud stel van rond de 80 jaar, die het erg knap vonden dat ik me eentje helemaal naar Taipei ging. De rest van de reis hebben ze eigenlijk alleen maar geslapen, dus verder niet erg veel met ze gepraat.

In Taipei aangekomen stond mijn buddy (een meisje dat is aangewezen door mijn universiteit: National Taiwan University (NTU)) mij op te wachten met een welkoms-bord. Ongeveer een half uur later reden we met een vriendin van haar naar de campus. Ik vond het echt verschrikkelijk, het was super koud, het regende keihard en de dorm (gebouw waarin ik slaap) was echt koud en vies! Ik had zelfs geen dekens en kussens, waardoor ik die nog moest kopen. Helemaal oververmoeid en kapot lag ik om 6 uur ’s avonds (dinsdag) in bed en belde ik naar huis om te zeggen dat ik het liefst weer zo snel mogelijk naar huis wilde komen.

Na een tijd te hebben geslapen, maar verder wel veel had wakker gelegen, klopte ik de volgende dag aan bij mijn buurman. Een Duitse jongen, die me hele dag, heel lief op sleeptouw heeft genomen. ’s Avonds zijn we met andere mensen, wat gaan drinken in een bar, wat erg gezellig was. Afgelopen dagen ben ik constant met een groepje opgetrokken. We hebben wat dingen geregeld voor de lessen en elke keer was het weer een avontuur om te kijken wat we konden eten. Het probleem is namelijk dat de menukaarten in het chinees zijn, waardoor je dus niet goed weet wat je bestelt.

De internationale studenten slapen op de tweede en op de vierde verdieping. Op de tweede verdieping delen ze de douches en wc’s. Ook deel je de kamer met nog een roommate. Op de vierde verdieping heb je ook een roommate, maar heb je voor elke kamer een eigen badkamer. Ik heb echter geen roommate, waardoor ik momenteel de beste kamer heb van het huis, want ik slaap namelijk op de vierde verdieping. Echter, is het wel een beetje ongezellig. Vooral omdat het leven, momenteel zich veel afspeelt op de tweede verdieping, heb ik wat moeite om contact te maken. Ik moet steeds naar beneden lopen, maar hopelijk komt er ook wat meer leven op mijn verdieping na volgende week.

Gisteravond nog wel uitgeweest met een paar franse meisjes. De muziek die werd gedraaid in de club stamt af van 1999. Het was ook erg grappig om te zien, hoe de Aziatische jongens en meisjes hier op los gingen. Veel meisjes hadden weinig kleren aan en dansten heftig op de bar. Erg raar om te zien, vooral om dat namelijk de meeste meisjes en jongens heel preuts zijn. Ze zoenen nog niet eens met elkaar in het openbaar!

Deze week is er nog geen 1x een foto van me gemaakt, de mensen kijken me gelukkig ook niet erg raar aan. Dit valt dus allemaal wel mee!

Ik heb verder nog wel moeite om mijn draai te vinden, meeste mensen zijn met z’n tweeën gekomen, waardoor het soms wat lastiger is om contact te maken. Vanaf morgen beginnen de gewone lessen, en de Chinese lessen beginnen vanaf 3 maart. Hierdoor hoop ik nog wat meer contact te krijgen met mijn medestudenten.

Ik houd jullie snel weer op de hoogte van mijn ontwikkelingen.

Dikke Kussen!

p.s het is mogelijk dat ik niet reageer op smsjes, omdat ik namelijk heel veel niet ontvang!